Individualisering lijkt alleen maar mooi: mensen mogen hun eigen mening vormen, zelfstandig beslissen, ze zijn mondig en kunnen hun zelfgekozen weg gaan. Individualisering lijkt garant te staan voor vrijheid.
Twee keer lijkt, want schijn bedriegt! Iemand schreef: in de huidige samenleving worden mensen ‘gedwòngen tot vrijheid’. Ieder individu wordt op zichzelf teruggeworpen, of ie dat nu leuk vindt of niet. En velen vìnden dat niet leuk, ze voelen zich alleen gelaten en onmachtig om keuzes te maken en beslissingen te nemen. Daarom is er zoveel eenzaamheid.
Naast eenzaamheid is er heel veel schijn-vrijheid. Mensen lijken vrij, maar zijn ondertussen slaaf. Slaven van de reclame: als je je niet kleedt volgen de laatste mode of met een bepaald merk, hoor je er niet bij. Verdien je voor je 30e geen ton, word je meewarig aangekeken. Voldoe je niet aan de publieke opinie, dan ben je een looser.
Ik wil de samenleving niet zwart maken of anderen de schuld geven, want we zijn er zelf bij geweest, bij deze ontwikkelingen. Wat ik wel wil, is duidelijk maken dat als wij in de kerk elkaar niet aanvaarden, wij bijdragen aan de verloedering van de samenleving. Want wáár hoor je dan nog mensen tegen elkaar zeggen: Wie je ook bent, wat je ook denkt of doet, ik aanvaard je?! Ik aanvaard je en van daaruit neem ik je ook zo serieus dat ik met je wil meedenken. Elkaar aanvaarden wil zeggen: hier hoeft niemand zich te schamen als ie bij Zeeman koopt. Hier hoef je niet aan verwachtingen te voldoen, alsof het in het leven gaat om je maatschappelijke carrière. Hier is ‘homo’ geen scheldwoord. Als ’t goed is, wordt Gods nieuwe wereld al zichtbaar, nu en hier.
Recente reacties