Mijn gebed is vaak zo’n rommeltje. ‘k Zeg gewoon wat me te binnen schiet. En dan krijg ik van die stokpaardjes, dingen die ik altijd tegen God zeg, en altijd op dezelfde manier. Geen wonder dat m’n gebedsleven nooit vurig wordt… Wat helpen kan is: een beetje meer structuur aanbrengen.
Denk aan een open haard. Hoe zorgvuldiger je hout neerlegt, hoe beter het vuur zal branden.  Alles wat ons bezighoudt, mogen we in ons gebed zorgvuldig opstapelen bij God. Bijvoorbeeld: op maandag bid ik voor m’n gezin en familie. Op dinsdag voor m’n collega’s. Op woensdag voor onze stad. Enzovoorts. Kan ook op een andere manier. Als we zorgvuldiger onze woorden opstapelen voor God, schiet de vlam er veel beter in.
En… hoe lastig ook, probeer ’t toch ’s morgens te doen, ’s morgens vroeg.
Dat is niet makkelijk, kijk maandagmorgen maar om je heen… Weet je, ook in de file kun je bidden. Wel je ogen openhouden! Met je ogen open kun je namelijk ook ‘uitzien naar’. Welkom om 10 uur, zondag 12 november, Corderius College!