Maarten van der Weijden (1981) is een Nederlandse zwemmer. Begin 2001 kreeg hij, na voor vreemde klachten als dubbelzien en benauwdheid te zijn onderzocht, te horen dat hij acute lymfatische leukemie had. Hij verbleef een halfjaar in het ziekenhuis en onderging vier chemokuren en een stamceltransplantatie. Uiteindelijk duurde het hele proces ruim twee jaar. Na vier jaar werd hij uiteindelijk volledig genezen verklaard. Hij pakte het zwemmen weer op en werd meteen Nederlands kampioen 800 meter vrije slag. In de loop van de tijd won hij ook medailles op zowel Europese- als Wereldkampioenschappen. Ook is Maarten olympisch kampioen en wereldkampioen bij het openwaterzwemmen. Op 18 augustus 2018 begon hij aan de Elfstedenzwemtocht, een tocht van ongeveer 200 km. In de steden die hij onderweg passeerde, nam hij cheques in ontvangst met bijdragen in de strijd tegen kanker. Na ongeveer 80 kilometer te hebben gezwommen, rustte hij ’s nachts noodgedwongen tussen Hindeloopen en Workum 3 uur uit.  In de tweede nacht nam hij driemaal een korte rustpauze. Na 163 kilometer te hebben gezwommen, moest hij na de middag opgeven wegens ziekte. Hij zwom circa 55 uur en kwam tot acht km voor Dokkum, net voorbij het dorp Birdaard. Hij haalde hiermee ruim 3,5 miljoen euro op voor onderzoek naar kanker. Na een week was dit opgelopen naar ruim 4,3 miljoen euro.
In de pers werd zijn zwemtocht religieus geduid. Commentatoren en filosofen bespraken de vraag of gebruikte woorden als ‘lijdensweg’ en ‘opoffering’, de emoties van het massaal toegestroomde publiek, de witte geschrompelde handen en voeten van de zwemmer, deden denken aan de gang van Jezus Christus naar het kruis. Wat mij betreft zijn Maartens enorme prestatie en de commentaren erop een illustratie bij het interessante boekje van Yvonne Zonderop (1955): Ongelofelijk. Over de verrassende comeback van religie. Als meisje verliet ze stampvoetend de katholieke kerk, maar ze voelt zich wel nauw verbonden met de christelijke cultuur. Ze beschrijft de recente geschiedenis van een ontzuilend Nederland, aan de hand van persoonlijke ervaringen. Volgens haar slaat de slinger nu weer de andere kant op – voor wie open genoeg is om dit te zien.  Religie laat zich niet zomaar wegpoetsen. Als stelsel van zingeving kent het eigenlijk geen serieuze concurrent.