Hé, daar is ’t weer!… Ik grinnikte. Niet spottend, het was een grinnik van herkenning. Wat ik in het interview las, kwam mij zo bekend voor van vroeger. In de jaren 70 van de vorige eeuw trapte het eerste van de Katholieke Voetbal Vereniging Amersfoort (KVVA) gelukkig altijd al om 14 uur af. De wedstrijd was dus ruim op tijd afgelopen om de middagdienst in de Amersfoortse Westerkerk te kunnen bezoeken.
KVVA aan de ene kant van de Dollardstraat, de Westerkerk aan de andere kant: hemelsbreed nog geen 200 meter, en toch… twee werelden.

Grinnikend herkende ik wat de dorpsgenoot in het interview zei. Hij was bestuurlijk zeer actief zowel in de kerk als op de voetbalvereniging. Die twee terreinen, zei hij, zie ik helemaal los van elkaar. ,, Kerk en voetbal hebben in mijn beleving totaal geen raakvlakken.”
Als ik nu zoiets hoor, moet ik altijd denken aan Arnold Albert van Ruler.
Aan wie???

Arnold van Ruler leefde van 1908 tot 1970. Hij was zoon van een Apeldoornse bakkersknecht en groeide op in een orthodox-hervormd gezin. Aanvankelijk was hij predikant en na de 2e Wereldoorlog werd hij benoemd tot hoogleraar aan Rijksuniversiteit in Utrecht. Hij preekte, schreef meditaties voor het Utrechtsch Nieuwsblad en hield 25 jaar lang morgenwijdingen voor de AVRO-radio (dat is in 2017 niet meer voor te stellen!). Deze vooraanstaand theoloog, zowel in binnen- als buitenland, stierf op 62-jarige leeftijd als gevolg van een hartinfarct en werd te Utrecht begraven.
Jaren geleden las ik deze uitspraak van van Ruler: ‘De ware zondagsheiliging is ’s morgens de kerkdienst, ’s middags de Galgenwaard en ’s avonds de leerdienst.’ Van Ruler was een enthousiaste voetbalfan en het verhaal gaat dat hij, in Utrecht dominee en hoogleraar, op zondagmiddag naar stadion de Galgenwaard ging om DOS (nu FC Utrecht) te zien spelen.  Je begrijpt: ik vond collega van Ruler direct een interessante kerel!
– wordt vervolgd – 

 

Delen
Share on FacebookShare on Google+Tweet about this on TwitterShare on LinkedIn