Wij trouwden in 1979. Tijdens de kerkdienst werd uit de Bijbel, het boek van God en mensen, Psalm 84 gelezen. In dat lied staat het zinnetje: ‘Want God de HEER zo goed, zo mild, is te allen tijd een zon en schild.’ Lijda werkte toen als secretaresse van zenuwarts Piet Los (1924-2003), bij het psychiatrisch centrum Zon en Schild in Amersfoort, vandaar.
In psalm 84 zingt een pelgrim die onderweg door het Bakadal loopt. Onbekend is waar het heeft gelegen, misschien ten westen van Jeruzalem. In ieder geval wordt er een dor en droog dal mee aangeduid.
Aan het eind van de trouwdienst gaf Piet ons een haiku (hij moet het tijdens de kerkdienst geschreven hebben… ):
Ineens valt regen
blij over het Bakadal:
Gods eigen tranen.

Deze woorden bleken in de afgelopen bijna 40 jaar realiteit. Het leven is vaak hard, zwaar en meedogenloos, maar ineens… Via deze blog willen we jou laten delen in regendruppels, die ons (kunnen) verfrissen, zodat we onze pelgrimstocht volhouden, Gods eigen tranen. In onze berichtjes hopen we:

  • mensen te waarderen, zowel om wat ze doen, als vooral om wie ze zijn;
  • te genieten van taal en muziek, natuur en cultuur, humor en schoonheid, en nog veel meer;
  • te signaleren dat Gods koninkrijk bezig is aan te breken;
  • sterker te worden door als blogger en lezer elkaar te bemoedigen.

Hartelijke groet, Erik en Lijda Mouissie